پاپیون، روایت پُرفرازونشیب و گزندهای است که داستان زجرآور تلخکامیها، شکستها، گُریزها و خیانتهای تنگنای مُلتهب و نفسگیری به نام زندگی را به نمایش میگذارد. اینکه انسان، محکوم و مجبور به یک سرنوشت جبرگرایانه، از پیش تعیینشده و دگماتیک نیست و همچون نظریهپردازان اگزیستانسیالیست ـ روانشناسان و فلاسفهی قائل به آزادی و مسئولیت نوع بشر ـ انسان را نهتنها محکومبه جبر و تنگنای تاریک و مکافاتزدهی سرنوشت نمیداند، بلکه او را قائل به آزادی و آزادیخواهی میداند.